مشکل آنها سرخی گونه های توست. آنها هيچگاه بخاطر سرخی خونهای به نا حق ريخته شده کسی را محاکمه نکرده اند ولی همان سرخی اندک گونه های بی نظيرت فرياد آنها را در می آورد. آنها ظاهر تو را در گزينش بدويشان رد می کنند و اصلا موضوع گزينش به عظمت سمفونی بيست و پنجم موتسارت نمی رسد. آنها فقط حرفشان همان چند شاخهً نا آرام موی توست که خوب می دانم که به هيچ مصلحتی آرام نمی شوند و تا ابد در حال فرار از زندان تحجر هستند....